Αν πω ότι κινείται πάλι ο άνεμος, παίζοντας στην αγκαλιά των δέντρων, θα με πιστέψει κανείς; πιστεύω όχι, όλοι βλέπουν την ώχρα του ουρανού σήμερα, όσο σκέφτονται θαύματα, σ' ένα κόσμο νεκρών/ αυτών που μένουν ή αυτών που φεύγουν, με το ερώτημα τι έγινε λάθος, χθες χάσαμε ανθρώπους, την ανθρωπιά μας, κάποια ασήμαντα πράγματα, αύριο;/ κουράστηκα να μετρώ την αδιαφορία σας για αλλαγές, φράχτες απλώνονται στα χρόνια, εμπόδια, πάμε πίσω, μαυρίζει η σκέψη μας, αλλά τι θέλω και νοιάζομαι αλήθεια, πόρτα ασήμαντη είμαι στ' αδιέξοδο."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου