ΣΤΗ ΧΑΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ / Τσελεπίδης Τηλέμαχος

«Η πρώτη  αγάπη  στην  καρδιά - πολλά  σημάδια  αφήνει,

γιατί  είναι  αρχή  κι  ο έρωτας -  αμάλαγη  τη  βρίνει. »

                                                                                                                 Μήτσος Σταυρακάκης

ΣΤΗ ΧΑΜΕΝΗ ΑΓΑΠΗ

Ένα λουλούδι είναι η ζωή και τίποτε άλλο,

κι ένα χαμόγελο η ευτυχία κι η χαρά

Κι’  Εσύ,

ονειρική ανασεμιά μου,

πηγή ακένωτη, δροσιάς κι ελπίδας,

ουράνια λίμνη ακύμαντη,

ανέσπερο ηλιοφώς, στη μοναξιά μου,

έλα κι απόψε, όπως τότε, που προσμένω.

               Έλα,

στο βιολετί  μου λιόγερμα,

το γέλιο το κρουστό σου ν’ αντηχήσει,

χιλιόμορφη αγαπούλα,

κορμάκι αθερινό,

σ’ ανεμικό απάγκιο  να κρυφτούμε.

 Έλα,

πνοή αδιάφθορη του ανέμου,

φλόγα ανερμήνευτη,

γλυκόηχο τραγούδι θεσπέσιας μελωδίας,

περδικοστήθα κόρη του Μαγιού,

αγάπη άσβεστη, στην ανέστια ερημιά μου.

               Έλα

πυρπόλησε και πέρασε

το έρημο κατώφλι της ψυχής μου,

αύρα μυρόφερνη του ονείρου,

απόκοσμη κι αιθέρια οπτασία,

πανέμορφη Δρυάδα του προδομένου Παγγαίου.

               Έλα,

κι ύστερα φύγε,

ως ήρθες,

στου δάσους τα κλωνιά που ολοθροϊζουν,

αβάσταχτη ομορφιά μου,

έτσι απλά,

μέσα στη νύχτα, μέσα στο κρύο,

κι άσεμε πάλι, όπως χθες,

στη μοναξιά μου.