ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ / Τηλέμαχος Τσελεπίδης

Το κύμα σπάει στο γιαλό

κι έχει ένα βόγκο θλιβερό

βαθιά στα στήθια

το πέλαγο είναι μακρινό

το βάθος είναι σκοτεινό,

μυστήριο, αλήθεια...

             *

Λικνίζονται μοναχικές

κάποιες βαρκούλες ψαρικιές

εκεί στη σκάλα,

κι είναι ανεξήγητο, τι να κουνά,

αυτά τα ξύλινα σκαριά,

σαν σε τραμπάλα...

              *

Αυτοί οι γλάροι που πετούν

κι όλο στη θάλασσα βουτούν

σα μεθυσμένοι

θαρρείς στα κύματα μιλούν

και με τα ψάρια συζητούν

αδελφωμένοι...

               *

Η μέρα πέφτει, θα χαθεί

κι έχει στη θάλασσα απλωθεί

κρουστό χρυσάφι,

σχίζουν βαρκούλες με πανί

τη θάλασσα τη γαλανή

σαν νιο χωράφι...