ΣΤΗΣ ΜΥΓΔΑΛΙΑΣ ΤΟΝ ΑΝΘΟ / Αρετή Γουργιώτου

Ευλαβικά στέκομαι εμπρός σου,
μικρή μου αμυγδαλιά. 
Μπούσουλας ζωής το σθένος σου!
Χιονιάς παραμονεύει κι ο άνεμος καραδοκεί.
Συ, όμως, βάφεις με το ροζ της ελπίδας το ντύμα σου
και απλώνεις τους ανθούς σου
κόντρα στον καιρό.
Ίδωμα σαγήνης κι ευωδιά μεθυστική!
Κι όταν ο άνεμος τα κλαριά σου λυγίζει
κι οι χιονονιφάδες ερωτικά σέ σμίγουν,
εσύ χαμόγελα σκορπίζεις με αφοβιά.
Μάθε μου, προμηνύτρα της Άνοιξης,
τ’ αγριοκαίρια ν’ αγαπήσω !
Δείξε μου πώς ν’ ανθίζω
στις βαρυχειμωνιές!