Α ν θ ρ ω π ε / Ηλιόπουλος Βαγγέλης

Μικρή και εύθραυστη η φύση σου
άνθρωπε
σκάβεις με τα χέρια
να φέρεις στην επιφάνεια κτερίσματα
του παρελθόντος.
Ε! εσύ ανθρωπε
Πίστεψες την υποκρισία των λέξεων
Πετώντας σε έναν σκοτεινό ουρανό,
Κολύμπησεςι σε μια θυελλώδη θάλασσα.
Εχεις ακόμα μέσα σου το γλυκό θαύμα
του καθ ομοίωσιν
Ζωγραφισμένο στους τοίχους των αναμνήσεων σου.
Από τον άνεμο της ελπίδας,
Άδραξε κάθε στιγμή της χαράς
Ότι η ζωή σου προσφέρει,
Και ποτέ μην μετανιώσεις
γι αυτό που είσαι!