ΠΕΡΙ ΠΟΘΩΝ ΑΦΑΣ (Δ. Κοσμάς εποίει)

Άηχοι φθόγγοι ζεύονται 
στου ονείρου μου τ' αλέτρι, 
κι οι συλλαβές σου ανθέμια 
σε κίονες ιωνικούς. 

Αφουγκράσου τ’ άσκοπα, τ’ ανώφελα, 
τα ερωτικά λικνίσματα των βράχων
κι έλα περί πόθων αφάς 
να σε ράνω με τους ιριδισμούς 
της αφοσίωσής μου.

Για σε θα αποξηράνω την Αχερουσία.