ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΑΣΤΕ / Παρασκευάκος Πάνος

Και να
που η μέρα ξανά, τη θέση παίρνει της νύχτας
και μετά πάλι,
το σκοτάδι, τη θέση θα πάρει απ’ το φως
σε έναν αέναο κύκλο που χαράζει τη ζωής μας
και εμείς,
μόνο πού αλλάζουμε στάση
ορθοί ή επικλινείς.
Και να
που ο χειμώνας ξανά, τη θέση παίρνει του καλοκαιριού
και μετά πάλι,
ο λίβας, τη θέση θα πάρει της παγωνιάς
σε έναν αέναο κύκλο που κατευθύνει τη ζωής μας
και εμείς,
μόνο που αλλάζουμε πανωφόρια
μονόχρωμα ή χρωματιστά.
Και να
που ο θάνατος, τη θέση θα πάρει της γένεσης
και μετά πάλι ,
η χαρά της ζωής, τη θέση παίρνει της λύπης
σε έναν αέναο κύκλο που ορίζει τη ζωής μας
και εμείς,
μόνο που αλλάζουμε τον ψυχισμό μας
ευτυχία ή δυστυχία.
Και να τώρα
που αυτοί , τη θέση παίρνουν των άλλων
και μετά πάλι,
οι πριν , τη θέση θα πάρουν των νυν
σε έναν αέναο κύκλο που ελέγχει τη ζωής μας
και εμείς,
μόνο που αλλάζουμε μετερίζι
νικητές ή ηττημένοι.

Γιατί έτσι μάθαμε , έτσι συνηθίσαμε
απλά να περιστρεφόμαστε
στη περιφέρεια του κύκλου της ζωής μας
ποτέ στο επίκεντρο
ποτέ να μη καθορίζουμε τη τροχιά του.