Ψευδαίσθηση του χρόνου / Παναγιώτης Αντωνόπουλος

Ένα χαρτάκι πεταμένο , ημεροδείκτη
η κάθε μέρα που περνάει , βιαστικά !
Γρατζούνισμα απαλό του χρόνου νύκτη !
Πληγή βαθιά , που κουβαλάει γηρατειά !!

Ένα χαρτάκι που στη μιά λέει στιχάκια
Από την άλλη σημειώνει παρελθόν !
Και σαν θυμάμαι , όταν παίζαμε παιδάκια
κουράγιο κάνω , για το βάρος στο παρόν !!

Ένα παρόν , σημαιοφόρος , του θανάτου
μόνης αλήθειας , που φοβάται κι ο θεός !
Το πιο χαρούμενο απ’ όλα του μαντάτου
Ψευδαίσθηση του χρόνου , όπως αυτός !