-υποψία / Κουφογάζου Φωτεινή

Η μικρότητα της ανθρώπινης σκέψης αιωρείται...
σκόνη στο άπειρον...
κατακάθεται στα μάτια μας
θολώνει το διαυγές
σαν υποψία μικρή,
ασελγεί πάνω στις λέξεις
παρακρατημένη οφειλή,
ύστατος φόρος

Λοβοτομημένη μου Άνοιξη....
στα τρεμάμενα ρεύματα των καιρών
αντιστέκεσαι σθεναρά
καταβεβλημένη η φωνή σου
σταλάζει τους απόηχους μιας αναπαράστασης
του Αναγεννησιακού σου θριάμβου
στεντόρειας εποχής συναυλία

Οι φωνές σφάλισαν την καρδιά μας
αποστάτες φρουροί,
ξεμάκρυναν τις αντιστάσεις μας
τον επικήδειο της μέρας πλέκουν νυχθημερόν
ό,τι δεν είναι κατανοητό,
βαφτίζεται σουρεαλιστικό

Σε μια τρέχουσα συμβατική δομή,
η ασυμβατότητα της δικής σου σκέψης
παίρνει εκείνες τις απότομες στροφές
αδρεναλίνη, που στο χρόνο δοκιμάζεται
φρενοβλαβής και στοχαστική....