[Σκέφτηκα να διαπράξω το τέλειο έγκλημα] / Μιχαλόπουλος Γεώργιος

Σκέφτηκα να διαπράξω το τέλειο έγκλημα,
να δολοφονήσω τις αναμνήσεις που με βασάνιζαν χρόνια,
υπήρχε μία μοναδική ευκαιρία να τις εκδικηθώ,
την ώρα που θα μετέφεραν τα κλοπιμαία στιγμιότυπα της ζωής μου στο χρηματοκιβώτιο της ΘΥΜΗΣΗΣ.

Αρχικά γνώριζα το δρομολόγιο που ακολουθούν,
συλλέγουν προσεκτικά τις καθημερινές μας συνήθειες,
περιμένοντας να λήξει η περίοδος αντοχής της επιθυμίας,
μαζεύουν επιμελώς τα αποκόμματα των πράξεων μας,
χρηματοδοτούν τις συνθήκες με ανισότητες για να βρίσκουμε ανυπέρβλητα εμπόδια στο πέρασμα μας από το στιγμιαίο παρόν στην διαχρονική αξία των εντυπώσεων.

Σκέφτηκα να αποτελειώσω το σχέδιο εξόντωσης των αναμνήσεων χρησιμοποιώντας το μαχαίρι του παρόντος χρόνου.

Αναζητώ πειστικό άλλοθι,
γνωρίζοντας την ισχυρή προστασία που απολαμβάνουν του ΧΡΌΝΟΥ,εξαιτίας των δεσμών αίματος με την ΑΜΝΗΣΊΑ.

Οργανωμένη σχεδίαση και εκτέλεση μίας αναγκαίας δολοφονικής πράξης εκτός προγράμματος,
τέλεση αδικήματος με κίνητρο την απελευθέρωση του μυαλού απ τις ΕΡΙΝΎΕΣ της νοσταλγίας.

Προτιμώ να φυλακίσουν ισόβια το κορμί μου,
παρά να δεσμευθεί η πνευματική μου ελευθερία στα υπόγεια κελιά της λήθης.

Η αποφυλάκιση μου εκκρεμεί λόγω έφεσης των καταστάσεων.