ΕΛΠΙΔΩΝ ΜΕΡΕΣ / Kokaveshi Dhimitër

Δάκρυα κρύβω
των ελπίδων
μέρες, αισιόδοξες
δεν κουβαλώ!...
Απαρηγόρητο, το μοιρολόι
κουρασμένο
μας θρηνεί, για τις σκέψεις μας
για τις πράξεις!...
Στρώνουν και απλώνουν
χέρια , σαν ψυχές
απαρηγόρητα
ταξιδεύουν, κουρασμένους
μας στρώνουν
σαν κύμα!... Σε απώλειες
μας θρηνούν
αυτό!... Το ξανθό φόντο
ουράνιο Φως
να θρηνώ;… Κάπου εκεί
εκεί στις ρίζες
του ορίζοντα μια άκρη
γεμίζει και
με καλύπτει, στον ήλιο;...
Ήλιο!...
Δεν εκτελώ ουράνιο φως!...
Δεν τον θρηνώ.