Μνήμη Φθινοπώρου / Κακάρογλου Λεωνίδας

Όταν σε ρώτησα
Γιατί μαζεύεις την βροχή
Μ’ απάντησες πως ήθελες
Να ‘χεις κάτι να θυμάσαι
Από το φθινόπωρο

Τώρα που η ζωή μας
Άγγιξε το φθινόπωρο
Δεν βρέχει πια
Γι αυτό βγάζεις τα μπουκάλια
Με την φυλαγμένη βροχή

Τα καθαρίζεις
Για να μυρίσεις
Την αθωότητα
Μικρών σταγόνων
Που έγιναν υγρασία