Στο απέραντο γαλάζιο
του αιγαίου
βλαστίζουν όνειρα,
στα μάτια της νύχτας
το πυροφάνι
σκάει χαμόγελα,
τη στοιχειωμένη μνήμη
φιλούν ηχηρά
να ξυπνήσει,
που ανασταίνει μύθους,
του αιγαίου
βλαστίζουν όνειρα,
στα μάτια της νύχτας
το πυροφάνι
σκάει χαμόγελα,
τη στοιχειωμένη μνήμη
φιλούν ηχηρά
να ξυπνήσει,
που ανασταίνει μύθους,
χρυσό και γαλάζιο
δάχτυλα-κρίνα,
δεητικά αγγίζουν
των ταπεινών τα μυστικά,
στα αχτένιστα μαλλιά τους
τυλίγουν ονειροπόλημα,
έλα να πλεύσουμε
πάνω σε όστρακα.
δάχτυλα-κρίνα,
δεητικά αγγίζουν
των ταπεινών τα μυστικά,
στα αχτένιστα μαλλιά τους
τυλίγουν ονειροπόλημα,
έλα να πλεύσουμε
πάνω σε όστρακα.
Με τα φτερά των αγγέλων
η σιωπή να γίνει άρια
και η αγάπη μας
ατέλειωτος ουρανός
το κάθε παραμύθι να είναι
παράδεισος και ο άνεμος
φλύαρος να σε θωπεύει
κι εσύ να ριγάς
υψωμένος.
η σιωπή να γίνει άρια
και η αγάπη μας
ατέλειωτος ουρανός
το κάθε παραμύθι να είναι
παράδεισος και ο άνεμος
φλύαρος να σε θωπεύει
κι εσύ να ριγάς
υψωμένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου