Τίτλοι τέλους / Σοφία Κιόρογλου

Χορτάσαμε υποσχέσεις.
Πολιτικάτζες πέρα για πέρα,
πουλημένοι σε ξένα συμφέροντα.
Φερέφωνα μιας νέας τάξης πραγμάτων.

«Τίς ἠμύνθη περὶ πάτρης; Καὶ τί πταίει ἡ γλαῦξ, ἡ θρηνοῦσα ἐπὶ ἐρειπίων;»·
“Μαντάρα τα κάνανε, Παπαδιαμάντη,
πούλησαν και τις Εχινάδες,
πάει το Πλατυγιάλι”.
Σειρά έχει τώρα και το σπίτι της Χαρούλας.

“Μιλήστε βρε, θα σας θάψουν ζωντανούς”.
Σαρκικοί, νωθροί και υλόφρονες
γίναμε όλοι μας•
Στο μετερίζι της τιμής του έθνους
κανείς δεν στέκει ν´ απαντά;

Μετράμε τίτλους τέλους…

*

Κατευθυνθήτω η προσευχή μου

Θυμήσου με Κύριε, όταν Έρθεις
Ταπεινός και ανάξιος δούλος
ήμουν και κακός επιστάτης

Σε σένα ελπίζω Κύριε να με λυτρώσεις
Μη με αφήσεις στο σκότος μου
μα φώτισε τον νου μου να Σε καταλάβει

Την οδό Σου να κατανοήσω, ευλόγησε
τα ασύλληπτα της σοφίας Σου ευδόκησε
τα απροσπέλαστα της λογικής ξεδιάλυνε
Κατευθυνθήτω η προσευχή μου, Πατέρα
ως θυμίαμα να φτάσει στον Θρόνο σου
να εξευμενίσει τον θυμό Σου
Γιατί πολλές φορές σε πίκρανα
με λογισμούς υπερηφανείας
σαν εκείνο το βδελυρό φίδι
Μην με απορρίψεις Δέσποτα
κάθε σκέψη να Σε φέρω στα μέτρα μου
μην την λάβεις υπόψη Σου
Η αχαριστία έφτασε ως μίασμα
στον οίκο του πατρός Μου
μην επιτρέψεις να καταποντιστώ
Όταν θα αναστηθούν τα σώματα
άρπαξε με να δω το πρόσωπο σου
μη μείνω έξω του Νυμφώνος Χριστού

[από το βιβλίο ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΗ]