Στα πλυντήρια / Τριάντης Χριστόφορος

Ξεπρόβαλαν οι πλύστρες
στα καθαρτήρια.
Γρήγορα ετοιμαστήκανε
ν’ αρχίσουνε την εργασία:
καθάρσεις κάθε λογής
προς όλες τις κατευθύνσεις.
Και έτρεξαν πρώτοι
οι παρίες,
λίγες ακολασίες βάλανε στη σειρά
και τελειώσανε αμέσως κι αποτελεσματικά.
Να και οι δυνατοί,
κρυφά χωθήκανε στις υδρορροές,
την προστυχιά ξεπλένοντας,
μήπως και κονομήσουνε
άλλη (διαφορετική)
πιο εύγεστη και σταθερή.
Μα, ήταν άξιο προσοχής
πως οι πλύστρες
δεν κουραστήκανε διόλου
να ξεπλένουνε βρομιές
και οδοντοστοιχίες αδειανές.
Τάχιστα
τους άρχοντες καλέσανε,
μη χαθούνε στις βεσπασιανές
και ξεχάσουνε (από ραθυμία)
το καθήκον προς την κάθαρση.
Ω, κατέφθασαν απαγγέλλοντας
και οι ατακοφόροι λογοτέχνες.
Ήταν πολλοί,
τέκνα της εποχής.
Ήθελαν τα κατορθώματά τους
να καθαρίσουνε,
για να αποκτήσουνε αξία
αιώνια και λαμπερή.
Ω, δεν έλειψαν και τα μειράκια.
Ψόφιες επιθυμίες
κουβάλησαν προς καθαρμό
κάνοντας ευχές
στο πεπρωμένο:
να αποκτήσουνε σώματα καινούργια
(ίδια κι απαράλλαχτα με τα παλιά),
για να χορτάσουνε τύρβη και χασούρα.
Ω, το θέαμα υπερέβη τις προσδοκίες
των καθαριστριών.
Να, σαν άλλοι Καθαροί
ήρθανε
και οι ιερείς με τους θαυματοποιούς.
Τ’ άπλυτά τους
ήταν πολλά και
θεϊκώς ενδεδυμένα:
μικροεκδουλεύσεις
σε διαβόλους και υπάτους.
Ε, σαν διαφημίστηκαν οι καθαρμοί
(μέσα στην πολιτεία),
δεν σταμάτησαν να ‘ρχονται
οι όχλοι.
Οι αποχετεύσεις γέμισαν
και στα πλέγματα στοιβάχτηκαν οστά
και απορρίμματα,
εμποδίζοντας το έργο (λίγο)
της λευκάνσεως,
μέχρι να ξεκινήσουν πάλι τα πλυντήρια.