«Αχ Ελλάδα μου, νεράιδα πληγωμένη» (απόσπασμα) / Μαρία Κολοβού - Ρουμελιώτη

Γέμισαν τις δεξαμενές του μυαλού Ψέματα και Υποκρισία.

Μας πότισαν το φαρμάκι τους υποτιμώντας την ανθρώπινη λογική.

Αντικρίσαμε εικόνες αποκρουστικές, ακούσαμε εξαθλιωμένα κηρύγματα.

Βάπτισαν την κακογουστιά «Πρωτοπορία» και την αλήθεια «Πανάκεια».

Ήλθε κι η Ανοχή προσποιούμενη την Υπομονή.

Υπηρέτρια των γεγονότων χωρίς καμιά πρόθεση Αντίδρασης.

Της ανοίξαμε την πόρτα.

Χωρίς να το πολυσκεφτούμε της χτίσαμε βασιλικό θρόνο.

Της βάλαμε  διαμαντένια τιάρα στα μαλλιά.

Της δώσαμε δεσποτική ράβδο, της κρατήσαμε θέση στο ναό της ψυχής.

Κι εμείς ρακένδυτοι ζητιάνοι  αξιών…

Χωρίς ποτέ να χάσουμε τη γοητεία της Αλήθειας.

Μαρία Κολοβού - Ρουμελιώτη

Από τη βραβευμένη  ποιητική συλλογή «Αχ Ελλάδα μου, νεράιδα πληγωμένη»