Μέντα και βασιλικός, άρωμα
στη γη σκορπάει
και με του κεριού το φως
η κόρη τ’ όνειρο κεντάει …
στη γη σκορπάει
και με του κεριού το φως
η κόρη τ’ όνειρο κεντάει …
Κι ένα κόκκινο φεγγάρι την αγάπη
σεργιανά,
στα κλειστά τα παραθύρια,
στης καρδιάς μου τα στενά…
σεργιανά,
στα κλειστά τα παραθύρια,
στης καρδιάς μου τα στενά…
Κι ένα μακρινό φεγγάρι καίγεται
στον ουρανό,
στους βυθούς της μοναξιάς του
κάθε νύχτα ξαγρυπνώ…
στον ουρανό,
στους βυθούς της μοναξιάς του
κάθε νύχτα ξαγρυπνώ…
Μέντα και βασιλικός άρωμα στη γη
σκορπάει
και μεθάει κι ο ουρανός
για την κόρη π’ αγαπάει…
σκορπάει
και μεθάει κι ο ουρανός
για την κόρη π’ αγαπάει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου