Ανταμοιβή / Αθως Χατζηματθαιου

Βραδιάζει και τα όνειρα αντάμα
στα κύματα των πόθων ξαγρυπνούν
ψυχές τσαλακωμένες απ’ το κλάμα
στους υπονόμους μ' εφιάλτες ζουν

Και για ανταμοιβή, ένα φιλί σου
σε δυο φθαρμένα χείλη, που πονούν
τα πάθη, αλυσίδες στο κορμί σου
χαμένοι έρωτες, βουβά θρηνούν

Πόσο ακόμη χαμηλά θα πέσω
όσο ψηλά κι αν θέλω ν’ ανεβώ
τα όνειρα και πάλι θα γυρέψω
σ’ ανήλιαγο υπόγειο φτηνό.