ΑΞΕΝΟΣ ΠΟΝΤΟΣ / Γερογιάννης Γιάννης

Κωπηλατώντας το χρόνο

με κωπηλάτες τις μνήμες

φτάσαμε στην ακτή της Κριμαίας

κρεμασμένη κι αυτή

σ ένα κλώνο του δένδρου

τη μοίρα να ορίζει «χρυσόμαλλο δέρας»

το χρόνο η σκιά.

Χιλιόμετρα η θάλασσα

στενά –συμπληγάδες –λευκά περιστέρια

-προ πάντων ερωδιοί-

Χυτό το καλούπι με τέχνη στολίζουν

Γραικοί, που τον Πόντο τρυγούν.

Δεσμώτης του χρόνου

στον Καύκασο κραίνει

σοφία του Νότου, τα μπράτσα προσμένει

σοφού, δυνατού Ηρακλή.

Φωνάζουν οι μνήμες;… Σινώπη …

Βραυρώνα….Ταυρίδα. .Χερσώνα..

Γερό το σκαρί μας, με ξύλο Δωδωναίας

γερής κι αργασμένης δρυός

Χρυσάφι του απείρου-η τέχνη Ελλήνων-

τους Σκύθες στολίζουν με γνώση και φως.

Νομίσματα τέχνης, τοξεύουν σειρήνες

στον Βύζαντα λένε : Εδώ

Περάσματα μνήμης, λαοί αλιεύουν

ιχθύς και χαβιάρι, οξύρυγχη γνώση Σοφών.

Κριμαία σου κραίνω –Πορφύρα βαμμένη-

με Πούσκιν με Τσέχωφ με Ντον

στρατοί Μπαλακλάβα, Γιαλός τώρα Γιάλτα

πορφύρα ειρήνης, , βαμμένη. με αίμα λαών.

Εγγλέζοι και Γάλλοι και σκόνη απ’ τη μπότα ναζί

του Πόντου οι σφαγμένοι, εδώ αρμενίζουν

Αρμένιοι και ντόπιοι Ρωμιοί

κοιμάται η μνήμη, γεννά η ιστορία

τη βία, σα να ‘τανε χρόνια μαμή.

Σαν φάρσα προβάλλει –ανέκδοτο ίσως-

μα ζουν τραγωδία οι λαοί

Στη Λήμνο θαμμένοι

παιδιά νεαρών Αυστραλών

τι γύρευαν τότε στον πόντο της Έλλης.

γιατί οι συγκρούσεις λαών;

Γυρεύουν το μνήμα της Έλλης

την Τροία, τους δρόμους θαλάσσης

που χρόνια … Κεφαλλονίτες Γραικοί

εκεί έχουν τους τάφους, τα οστά τους προγόνους

σ αυτήν ακριβώς την ακτή

σε σένα προσμένουν θεέ του Καυκάσου

και κοίτα να βρεις Ηρακλή.

Την άλυσο κόψε και σαν Προμηθέας

προμήθευε Γνώση –Αξίες- Ζωή.

προμήθευε μύθους, θεούς και ανθρώπους

-προ πάντων θνητούς-και δώσε σοφία της γνώσης

ειρήνη….ψωμί …στους λαούς.!!!