Γεύτηκα της ζωής τα δώρα
Του έρωτα τα μεθυσμένα μέλη
Της ειλικρίνειας το δικαιωμένο βλέμμα Τη γεύση την αχόρταγη της γνώσης Τη μυρωδιά της χλωροφύλλης στο λιβάδι Της θάλασσας το άπατο μυστήριο και του ουρανού το αναπόδεικτο γαλάζιο Όλα εδώ θα μείνουν όταν φύγω
Στο διαβατήριο μια λέξη μόνο θα ‘ναι το σύνθημα για να περάσω απ’ το εδώ στο αλλού όπως μου πρέπει Πρόσφυγας
Να ξέρει αυτός που θα με οδηγήσει Πως διόλου δεν διαφέρω από τους άλλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου