Μια
ανεξιχνίαστη αναστάτωση
μ’ ανεβάζει
στη σφαίρα
των λυρικών
αποχρώσεων.
Αόρατος ιστός
καλύπτει την ανάγκη
της υλιστικής
αναζήτησης.
Ζω στη σιωπή
των οραμάτων
που ψάχνουν
τις λέξεις,
για ν’
αποκτήσουν σάρκα και οστά.
Αιωρούμαι
ανάμεσα
στο
ανεπαίσθητο θρόισμα της πεταλούδας
και στο βόμβο
των μελισσών
και, όταν
ολοκληρωθεί
η συλλογή της
γύρης,
ξεκολλώ
απ’ της κερήθρας το νέκταρ
και
προσγειώνομαι
σε στίχους.
Στ’ ανοιχτά
της θύμησης(2011)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου