ΚΡΑΤΗΡΕΣ / Ελένη Β. Πίππα

Βυθομετρώ τη θάλασσα
Την ώρα του σεισμού
Τότε τα ψάρια παλεύουν, γεννούν
Μέσα σε ρεύματα δύναμης ανανεωμένης
Τα μαργαριτάρια σπάζουν το όστρακο τους
Τα κοράλλια κατακόκκινα γίνονται 
Μέσα σε μια νύχτα 
Το νερό μήτρα είναι που δεν ραγίζει ποτέ
Τα ηφαίστεια του λάβα δεν έχουν 
Είναι κρατήρες παλιοί 
Κάποτε άγγιζαν την επιφάνεια 
Να συναντήσουν τον Διόνυσο, 
Να πάρουν το κρασί του. 
Να το φυλάξουν στοργικά, ανέροτο. 
Μέχρι την ώρα του συμποσίου.