Μνήμη… / ΓΙΩΡΓΟΣ Δ. ΜΠΙΜΗΣ.

Μαύρο φεγγάρι βασιλεύει, μέσα στης πόλης
τα στενά
κι η νύχτα τ’ άστρα σαγηνεύει
μ’ ένα βιολί κι ένα ζουρνά…
……………………………………
Τυφλοί φαντάροι προχωράνε, σε μιαν αρένα
γκρεμισμένη,
νυχτώσανε κι όλο ρωτάνε
που ‘ναι η μοίρα τους γραμμένη…

Χρόνια πικρά, σβησμένοι ήλιοι, φεγγάρια
στης σιωπής το χρώμα,
κι η θλίψη σβήνει το καντήλι,
στης ξενιτιάς το μαύρο χώμα…
……………………………………
Μα ποια θυσία θα μερώσει τον ηλιολάτρη
τον αγέρα,…
μιαν ιαχή να λευτερώσει
με του καημού του τη φλογέρα…