Πε' μου φεγγάρι μου, / Εύα Λόλιου

Πε' μου φεγγάρι μου,
αδύναμο ως είσαι
χωρίς αγάπη, χλωμό.
Απ' του ήλιου τον έρωτα
λιώνεις;
Αντάμωση η μοίρα
στην χαραυγή δε πόθησε,
λίγο πριν ανατείλει.
Στερνό φιλί θα νιώσεις
στα πικραμένα σου τα χείλη;
Να εκλείψει το φως του
ο καψερός στο κορμί σου.
Έρωτας θα γίνει;
Μα τούτα τα άστρα
η πούλια και ο αυγερινός..
Γραφτό ήταν τ΄ουρανού
ποτέ να μην αγγίξουν
την αγάπη.
Μα ποιος θεός ξεχώρισε
την νύχτα απ' την ΄μέρα;
Πε' μου φεγγάρι μου,
τούτη την πίκρα,
πώς αντέχεις.
Πε' μου και εμένα
που ακόμη δεν γεννήθηκε
ο πρίγκιπας στο παραμύθι..
Κουράστηκα να χτενίζω
τα χρυσά μαλλιά σου,
ατενίζοντας την δόλια
την αγάπη στο σκοτάδι.
Πε' μου που σ' αγαπώ..
Τα τρία τέταρτα της καρδιάς
σου να γιομίσω...Πώς.