Μ΄ αρέσει όταν σβήνει η μέρα
να βάζω ξύλινα θυρόφυλλα
στα πάθη.
Ν΄ αφήνω έξω
τη βασανιστική απουσία
τη βασανιστική παρουσία.
Να γεμίζω το μαξιλάρι σιωπή
να τη νιώθω
ως την άκρη των δαχτύλων.
Τότε φέρνω ήλιο για ν΄ ασπρίσω
το μελάνι της νύχτας.
να βάζω ξύλινα θυρόφυλλα
στα πάθη.
Ν΄ αφήνω έξω
τη βασανιστική απουσία
τη βασανιστική παρουσία.
Να γεμίζω το μαξιλάρι σιωπή
να τη νιώθω
ως την άκρη των δαχτύλων.
Τότε φέρνω ήλιο για ν΄ ασπρίσω
το μελάνι της νύχτας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου