Θυσία / Νικολαϊδου Αγγελική

Να πιω το κελάηδισμα σου 
να πάει στις πτέρνες και στ΄ ακροδάχτυλα μου 
να γίνω νερό, αέρας ν΄ ανασαίνεις
πέτρα να δυναμώσεις
να σκέφτεσαι το πως και το γιατί 
πάντα 
να ρωτάς το αύριο.