Στην 2η Ομαδική Ποιητική Συλλογή των εκδόσεων ΔΙΑΝΥΣΜΑ συμμετείχε με τα παρακάτω ποιήματα:
ΤΡΙΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ
1.
Κάποτε θυμάμαι
υποφέραμε από ανομβρία
γιατρικό δεν υπήρχε
στάλα στάλα μαζεύαμε
το δάκρυ μας σε μεγάλα ντεπόζιτα
Τώρα που βρέχει
δουλειά δεν έχουμε
τρυπάμε τα ντεπόζιτα.
2.
Κάποτε θυμάμαι
οι γονείς μας δικάστηκαν
ερήμην
γίνανε αριθμοί.
Το παιδί
έβαλε στόχο
να γίνει μαθηματικός.
Δεν το πέτυχε.
Μπλέχτηκε στις πράξεις.
3.
Κάποτε θυμάμαι
κέρδισε η ελπίδα
στις κάλπες.
Η ελπίδα εκείνη
δεν ήταν παρά
μέλανας ζωμός
συνοδεία λωτού.
Η Κίρκη έβγαινε στο τέλος.
***
ΕΚΛΟΓΗ ΣΥΝΕΝΟΧΩΝ
Κάθεσαι στον καναπέ σου
(τον αγόρασες θυμάμαι,
εσύ ούτε που το είχες λογαριάσει,
σε τιμή ευκαιρίας,
πάντα έτσι έλεγες)
εσύ ούτε που το είχες λογαριάσει,
σε τιμή ευκαιρίας,
πάντα έτσι έλεγες)
και κλαις.
Με μια κίνηση,
να έτσι
κόβοντας τον αέρα,
κλείνεις και την κουρτίνα στον ήλιο.
Σε λίγο πεθαίνεις και με λυγμούς
Φωνάζεις: «Φοβάμαι τη ζωή»
Δεν είναι ζωή ο θάνατος!
Άλλη ώρα θα το συζητήσουμε!
να έτσι
κόβοντας τον αέρα,
κλείνεις και την κουρτίνα στον ήλιο.
Σε λίγο πεθαίνεις και με λυγμούς
Φωνάζεις: «Φοβάμαι τη ζωή»
Δεν είναι ζωή ο θάνατος!
Άλλη ώρα θα το συζητήσουμε!
Το χτύπημα στη πόρτα
Σου σκούπισε αστραπιαία το δάκρυ
Μην σε δούνε κλαμένη.
Ντρέπεσαι.
Ντρέπεσαι για τη ψυχή σου
Χρόνια μια φοβισμένη ζωή, κατοικούσε μέσα σου.
Ή όχι;
Σου σκούπισε αστραπιαία το δάκρυ
Μην σε δούνε κλαμένη.
Ντρέπεσαι.
Ντρέπεσαι για τη ψυχή σου
Χρόνια μια φοβισμένη ζωή, κατοικούσε μέσα σου.
Ή όχι;
Τώρα γινήκατε δύο
Και κείνος
είχε φύγει τρέχοντας απ΄ τους δρόμους
Κλείστηκε στις μουχλιασμένες κάμαρες
Μες τις ζωντανές κολάσεις
Όπου οι ψυχές καθαγιάζονται
Μονάχα με γραφές.
Και κείνος
είχε φύγει τρέχοντας απ΄ τους δρόμους
Κλείστηκε στις μουχλιασμένες κάμαρες
Μες τις ζωντανές κολάσεις
Όπου οι ψυχές καθαγιάζονται
Μονάχα με γραφές.
****
Πληροφορίες για την Ομαδική Ποιητική Συλλογή μπορείτε να βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο, καθώς και να αναγνώσετε τους Ποιητές που συμμετείχαν:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου