Το πέρασμα των Μουσώνων / Χριστίνα Καραγιάννη

Μαζεύουμε σπυρί σπυρί τις μνήμες από κεί που τις αφήσαμε γυρίζοντας πίσω. Σε γνώριμα μονοπάτια που περπατήσαμε. Σε πόλεις που έχουν στο κούτελο τα χνάρια μας. Βαδίζουμε στις μεγάλες άγνωστες πολιτείες του χθες… Στα μάτια μας ένας ήλιος που ανέτειλε στις καρδιές μας. Στα μπερδεμένα μαλλιά μας κρύβεται το αναμάλλιασμα από το θερμό μας άνεμο. Που και που σα φωτορυθμικά άναβε κανένα αστέρι να μας λέει που βρισκόμαστε... Μαζί μας οι μελαμψές σκιές να μας ακολουθούν. Να σέρνουν τα βήματά τους κρατώντας τα μαντίλια στα χέρια τους. Αυτοί περιμένουν τους Ανέμους. Γνωρίζουν τη βουή τους. Με καλυμμένα τα πρόσωπά τους είναι έτοιμοι να βαδίσουν στην άμμο. Εμείς είμαστε ανέτοιμοι στις θύελλες των καιρών..