Δάγκωνε τους κραδασμούς της ζωής
για να συγχωρέσει κάθε
φυλακισμένο δάκρυ.
Τραγουδούσε κάθε πόνο
που ήθελε να διασκεδάσει
τις αντοχές...
Και το ξημέρωμα μια τρελή ηλιαχτίδα
της ξεγεννουσε απο την μήτρα
ένα αβοήθητο σπαραγμό
για να ελευθερωθεί.
Και ολοι σώπαιναν στην δύναμη της
καθώς άνθιζαν τα μπουμπούκια
του ουρανού...!
Γιατί ήξερε να μην φοβάται τίποτα...!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου