Σαν στο κατάρτι ανεβεί το φάρο αντικρίσει 'τοιμάζει τη σαΐτα του με νότες να χτυπήσει που "μες απ' τη κιθάρα" του παλεύει η καρδιά του να δει τη γεύση του καημού στη πλώρη να κοιτάζει και να του λέει σ' αγαπώ και διώξε το μαράζι που κρύβεις με τη πένα σου μέσα στα δάχτυλά σου κι αγκάλιασε με να χαρείς που καίω σαν κεράκι κι εγώ για την προσπάθεια που 'ρθες να μ' ανταμώσεις μες από πέλαγα, θεριά στη σκέψη να με νιώσεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου