[Όμορφο που’ναι] / Αθανασία Γιασουμή

Όμορφο που’ναι
το ραγισμένο σου πρόσωπο.

Εύθραυστο
κυματώδες.

Το διαβαίνω αργά
ταπεινά

Πρωτάπειρο ναυτάκι
σε φουρτούνα ερμηνείας.

Τώρα το ξέρω.

Υπήρξα μέσα σου την ώρα
της έκρηξης.

Δεν άφησα τα θραύσματα
δεν τ’ άφησα να πέσουν.

Επισκεύασα στα μάτια σου χιλιάδες ναυάγια,
μια συντριβή που όμοιά της δεν συνάντησα.

Τώρα το ξέρεις:
Υπήρξα μέσα σου την ώρα
που μας γέννησε
η αγάπη.

///

"Επισκευές ναυαγίων",