Δύο Ποιήματα του Σταμάτη Αντωνίου

Είχε πουλήσει την ζωή του 
στους εμπόρους της ματαιότητας.
Ντυνόταν με βαρύγδουπες λέξεις
για να καλύψει την ασημαντότητα του.
Σε τεχνητά σκοτάδια έκρυβε
την ασχημία του.
Όταν πέθανε άφησε πίσω του
μια απροσδιοριστη σκιά..
Κανείς δεν έμαθε ποτέ ποιος ήταν
αυτός που έζησε...

***

Τον έλεγαν Θωμά.
Ποτέ του όμως δεν ζήτησε πειστήρια.
Ένας μόνο σταυρώθηκε, έλεγε.
Οι άλλοι που να βρουν σημάδια από καρφιά
για να μου δείξουν.