Λίγες λάμψεις πιο ψηλά : Ποιητική Συλλογή / Αρτέμης Μούλος

"Αχ":
Τα λόγια σου
τα φοβόμουνα, δεν τ' άγγιζα,
μέλισσες και τα θαύμαζα

Με ξέχασαν οι άγγελοι
με τσίμπησε ένας καημός σου
δεν πρόσεξα
κι έβαλες μέσα μου ένα "Αχ" τεράστιο.

Κι αν δεν πόνεσα απ' τον λυγμό του,
γέλασα απ' το γαργάλισμά του.

Αχ, τέτοιο κεντρί ατάραχο
λαχανιάζω
μπροστά σε μιαν άχνα που δεν έβγαλες
σαν μια αράχνη.

***

Το λεξικό μου

Πάντα μου άρεσαν οι εύκολες λέξεις: 

Αμετροέπεια, άφατος,

δημαγωγός, κίβδηλος,

θωπεύω, καινοφανής,

λεξιθηρία.

Αποφάσισα τη σπουδή στις δύσκολες,

που όσα λεξικά κι αν άνοιξα,

μέσα δεν χωρούσαν: 

Αγάπη, στοργή, χάδι... και το ρήμα της ζωής.

***

Η γέννα

Φωτογραφίες στο διαμάντι

σκέψεις από κερί

έρωτες στον ύπνο

μανάδες

γεννούν εμάς και άλλους

ξανά και πάλι

εφιάλτης ήταν τα χαμόγελα

ανάμνηση ήταν οι επιθυμίες

αντίδραση το φως στα σ’ αγαπώ

του καθενός η μάνα

πονάει ξανά και πάλι

και μόνη η γέννα

πονάει εμάς και άλλους.