Αφιερωμένο
Στο μικρό πλανήτη σου θα γείρω,
ασφαλής
απ’ τα αλλόφρονα θηρία της φυλής μου
και τα άλλα, που δεν γνωρίζω.
Στα δυο φαράγγια θα ξαπλώνω
ήσυχη
τα πράγματα θα κυλούν μακριά απ’ το πλήθος
τον αχό και τη σκόνη που τυφλώνει,
τη σκόνη από ποδοβολητά
περήφανων α-λόγων.
Στο μικρό πλανήτη σου
να μου κάνεις χώρο:
Θα μεγαλώσω έναν ευκάλυπτο
και μυριστικά της εποχής,
της εποχής που θα σε κατοικήσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου