Κυρίες και Κύριοι, φίλοι και φίλες, Ποιητές και
Ποιήτριες.
Ύστερα από σκέψη αποφάσισα να σταματήσω την
λειτουργία του Ιστολογίου: Οι Ποιητές που αγάπησα και άλλες μικρές και μεγάλες
Ιστορίες λόγου (Ανθολόγιο Ποίησης) http://dimitriosgogas.blogspot.com.cy/ για προσωπικούς κυρίως λόγους. Η πρώτη
ανάρτηση στο Ιστολόγιο έγινε στις 18 Φεβ 2010, στο νησί Κάσος όπου ως Αξιωματικός
του Στρατού, βίωσα ατελείωτες ώρες μοναξιάς. Και ήταν κάποια μικρά ποιήματα,
υπό τύπου μαντινάδας με αναφορές σε κείνο το νησί. Με τον καιρό το Ιστολόγιο
άλλαξε και έφτασε να φιλοξενεί τους στίχους και τα ποιήματα δεκάδων , χιλιάδων
Ελλήνων Ποιητών. Προσωπικά αυτό που κέρδισα από τα επτά χρόνια λειτουργίας του
ήταν ένα μοναδικό ταξίδι στον κόσμο της Ποίησης. Μέσα από την ανάγνωση χιλιάδων
ποιημάτων (περίπου 20 χιλιάδες) έζησα τον κόσμο των ποιητών, τον κόσμο σας και έγινα και εγώ καλύτερος ποιητής (όσο
ποιητής μπορώ να γίνω!)
Όταν όμως στην Αρχική σελίδα είναι γραμμένα τα
παρακάτω:
«Το παρόν Ιστολόγιο δεν είναι κερδοσκοπικό.
Σεβόμαστε πλήρως τα Πνευματικά δικαιώματα του κάθε συγγραφέα και ποιητή. Ως
μοναδικό στόχο έχουμε να γίνει μικρή βιβλιοθήκη της Ελληνικής Ποίησης στο
διαδίκτυο και να προωθήσει, να διαδώσει τη Ποίηση των Ελλήνων Δημιουργών. Το
Ιστολόγιο είναι ανοικτό σε όλους τους δημιουργούς Ποίησης που επιθυμούν την
ανάρτηση των ποιημάτων τους στο συγκεκριμένο διαδικτυακό χώρο. Μπορείτε να
αποστέλλετε τα ποιήματά σας στο e-mail: dimitriosgogas2991964@yahoo.com
Το όνομα του Δημιουργού (Ποιητή) αναγράφεται στο
κάτω μέρος της κάθε ανάρτησης και στην ένδειξη : Ετικέτα
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ :
Εάν κάποιος από τους δημιουργούς δεν επιθυμεί την
ανάρτηση των ποιημάτων του στο παρόν ιστολόγιο, παρακαλώ να επικοινωνήσει στο
e-mail που υπάρχει στην στήλη (σελίδα) : Επικοινωνία και τα γραπτά του θα
διαγραφούν άμεσα.»
και δεν μπορούν αν γίνουν αντιληπτά, εγώ δυστυχώς δεν
μπορώ να αντιλογώ διαρκώς, σε παραλογισμούς και παρανοήσεις. Δεν μπορώ να βρίσκομαι
συχνά σε θέση άμυνας και να εξηγώ τα αυτονόητα. Πορεύτηκα και συνεχίζω με καθαρότητα και κυρίως εντιμότητα. Πιστεύω πως έχω δώσει (αμισθί)
χρόνια τώρα πολυτιμότατο χρόνο στην υπηρεσία της ποίησης και την προβολή του
έργου πάρα (μα πάρα) πολλών ποιητών. Ανθρώπων που δεν γνώριζα, ανθρώπων που
γνώρισα μέσα από το διαδίκτυο και με τίμησαν, όμως το ίδιο θεωρώ και εγώ. Αν όμως
υπάρχει έστω και ένας που εμφανίζεται κάθε λίγο και μου αιτείται τα…ρέστα, (με
όχι και τόσο κόσμιους τρόπους) μπορώ να πω, πως απέτυχα να κάνω αυτό που
ονειρεύτηκα. Την διαδικτυακή Ποιητική Βιβλιοθήκη. Το δικαιολογώ όμως. Και οι
ποιητές άνθρωποι είναι, με την ψυχή τους
άβυσσο.
Είναι καιρός να αποσυρθώ από αυτό το «χόμπυ» της συλλογής
δηλαδή ποιημάτων, όσο είναι νωρίς και να αφιερώσω χρόνο και για μένα. Με την
σκέψη λοιπόν ότι δεν μπορώ άλλο να υπηρετήσω τους σκοπούς του Ιστολογίου, λόγου
ελλείψεως χρόνου και προσωπικών δυνάμεων, εντός των επόμενων 7 ημερών το ιστολόγιο θα
διαγραφεί. Στις εναπομείναντες ημέρες όσοι από τους ποιητές επιθυμούν μπορούν
να «αποκόψουν» τα ποιήματά τους από την ετικέτα (σελίδα ) τους.
Τελειώνοντας και πάλι θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους με κάθε τρόπο στήριζαν αυτό το
έργο. Το Ιστολόγιο: Οι Ποιητές που αγάπησα και άλλες μικρές και μεγάλες
Ιστορίες λόγου (Ανθολόγιο Ποίησης) όπως και κάθε τι, είχε αρχή, μέση και έφτασε στο τέλος. Επίσης θερμά
ευχαριστώ, όλους όσους κατά καιρούς μου απέστειλαν κάποιες Ποιητικές Συλλογές.
Να είστε όλοι καλά και θα τα λέμε μέσα από τους διαδικτυακούς
χώρους.
Με σεβασμό και τιμή στο έργο των Ποιητών
Δημήτριος Γκόγκας
Αγαπητέ κύριε Γκόγκα,
ΑπάντησηΔιαγραφήτο έργο που επιτελείτε αυτά τα επτά χρόνια είναι τεράστιο σε όγκο και μεγάλης αξίας για τον πνευματικό μας πολιτισμό. Πολλές φορές διερωτήθηκα πώς αντέχετε αυτόν τον υπερβολικό φόρτο. Βρίσκω φυσιολογική την κόπωσή σας.
Και είναι σεβαστή η πρόθεσή σας να σταματήσετε.
Όμως ΜΗΝ ΔΙΑΓΡΑΨΕΤΕ αυτό το σημαντικότατο ανοιχτό βιβλίο. Η καταστροφή ενός πνευματικού έργου αποτελεί οπισθοδρόμηση.
Είναι κρίμα να υποχωρήσετε σε «παραλογισμούς και παρανοήσεις». Πώς μπορείτε να μιλάτε για αποτυχία επειδή «…υπάρχει έστω και ένας που εμφανίζεται κάθε λίγο και μου αιτείται τα…ρέστα, (με όχι και τόσο κόσμιους τρόπους)…».
Είμαι βέβαιος πως αυτό που προσπαθήσατε, το κάνατε με μεράκι και ανιδιοτέλεια. Γι’ αυτό αγνοείστε τις όποιες αιτιάσεις.
Το μεράκι δε μπορεί να εξουδετερωθεί. Πιστεύω πως μετά από καιρό, το σαράκι θα σας ωθήσει και πάλι να συνεχίσετε.
Γι’ αυτό αφήστε ανοιχτή αυτήν την μεγάλη σελίδα που ανοίξατε στην πνευματική παραγωγή μας.
Σας ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να έρχομαι σε επαφή με αυτήν την παραγωγή. Και βέβαια σας ευχαριστώ και για τη φιλοξενία τής δικής μου προσπάθειας.
Να είστε καλά.
Με εκτίμηση, Άρης Άλμπης.
Κύριε Άλμπη σας ευχαριστώ. Θα υπάρξει σίγουρα και δεύτερη σκέψη αλλά προσβλήθηκα με τέτοιο τρόπο που ελάχιστα περιθώρια με αφήνει να συνεχίζω.
ΑπάντησηΔιαγραφή