«Απόψε νιώθω μια ντροπή» Ποιητική Συλλογή της Νίκης Κωνσταντοπούλου,εκδ. Περί τεχνών, Πάτρα 2014

Το τρένο

Έρχεται από μακριά
τι να περιμένει, ξέρει,
πού να σταματήσει, ξέρει•
στις έντεκα και δύο πρώτα λεπτά
είναι το ραντεβού σου.

Στις ράγες μπαίνει και πλησιάζει.
Πίσω αφήνει πολλές ζωές
μα κι άλλες πάει να συναντήσει
δίχως σπατάλη
δε χάνει καιρό.

Κι όλοι κοιτούν
γελιούνται και γελούν
και προσδοκούν
κάτι νέο να φέρει
κάπου αλλού να τους πάει.

Σε μια διαδρομή ίδια για κείνο
κάθε φορά
το δρομολόγιο εκτελεί
το ίδιο πιστά
στις έντεκα και δύο
πρώτα λεπτά
θα μπαίνει πάντα
στο σταθμό
νωχελικό, αργό.

Μόνο ένα θ’ αλλάζει•
ο συρτός, ξυστός,
ανατριχιαστικός ήχος στις ράγες,
εκείνος που τα όνειρα ξυπνά
όταν μαζί τους περιμένεις
στις έντεκα και δύο πρώτα λεπτά.

Όλα, τίποτα, και κάτι

Από κείνο το όλα και το τίποτα
κρέμομαι μέρες τώρα.
Θέλω να τα πετύχω όλα,
όμως φοβάμαι κάτι.
Κι ύστερα αυτό το κάτι γίνεται όλα
και το όλα τίποτα γίνεται.
Σφίγγω τα δόντια, δύναμη παίρνω
και το πιστεύω• θα πετύχω -έστω- κάτι.
Από ένα κάτι, όλα δεν ξεκινούν;

Θα μου πεις τι σου λέω τώρα;
Άστο, τίποτα.