Για την Άννα / Ελένη Λύτρα- Χαραρά

Σώπασε Άννα τώρα

σώπασε

ποτέ μην ξαναπείς

αυτή τη λέξη...

για σένα κράτα την

μες τη δική σου αλήθεια...

ίσως δεν είχε αντίκρισμα ποτέ,

το ΄νιωθες

μα την άφηνες μονάχη

στο ασύμβατο ταξίδι της ζωής

κρατούσες τα σεντέφια της

ένα  φιλί μες στην καρδιά σφραγίδα.

Κι αν το μαχαίρι σ’ έκοψε στα δυο

κι αν μάτωσαν τα χνάρια της ψυχής

η λέξη μένει ίδια

κι η μοναξιά ας ουρλιάζει...Άκου...

οι λέξεις της βροχής...κυλούν στο τζάμι

εκατομμύρια σταγόνες

που λεηλάτησαν στιγμές

κρεμώντας σαν το ρόδι το δωμάτιο

μα τώρα, έλα,

σώπασε...μη σε γεράσουν, Άννα,

σώπασε...