Αγωνία / Αμόναχος Μοναχός

Η νύχτα 
σ' αυτόν τον τόπο
έχει φεγγάρι και πέτρες
Νύχτα
και η αδελφή μου.
Τράβηξε λίγο τα μπράτσα σου
να δω το πρόσωπό σου
να χαρώ.
Τα μάτια σου δυο λίμνες
στίλβουσες
στην ανατολή.
Οι παρειές σου ρόδινες
στο χρώμα τού σούρουπου.
Το δέρμα το λεπτό
κάτω απ' τα μάτια σου
μαβί, μαγευτικό σαν τριαντάφυλλο
βαθύ.
Τα μπράτσα σου μίσχοι
αγκαθωτοί.
Σε κάθε άγγιγμά σου
ξυπνώ
απὸ ‘να βαθύ
και ταλαίπωρο
όνειρο.