ΑΥΓΗ

----

Στο σύθαμπο του Αυγινού νοτίσματος,
ώρα που στάζουν τα ανθιά δροσοσταλίδες,
σεργιανίζω από άκρια σε άκρια
στο δροσεμένο αμμοχάλικο της αμμουδιάς
και αφουγκράζομαι των γλαριών
τους ασπρόμαυρους διαξιφισμούς των,
που με ζήλο ανταγωνιστηκό
βουτούν και ξαναβουτούν στο αφρόκυμα
για κάποιο μικρό αφρόψαρο,
την πείνα τους για να κορέσουν...
Κι Εγώ,αγναντεύω την Απέραντη θάλασσα,
που απλώνεται μπροστά μου
πάντα Βουβή,πάντα Γαλανή και Καθάρια,
σαν κόρη Πανέμορφη και Ξελογιάστρα.
Εάν δεν είναι Όνειρο τούτη εδώ η Ώρα,
τότε θα ψάξω στην Εγκυκλοπαίδεια να βρω,
Όνειρο...τάχα τι σημαίνει.