ΣΠΟΥΔΗ / Στέλιος Γεράνης

Έμαθα τώρα να ταξιδεύω σε δύσκολες θάλασσες,

να βαδίζω γυμνός κι αλησμόνητος

και να γεμίζω τους δρόμους

να χαράζω ευθείες να περάσει το φως,

να σταματώ ξαφνικά στο νησί σου

με τα μάτια μου στ’  ανοιχτά και στ’ απέραντα

-εκεί που η Ποίηση τινάζεται

σαν απρόσμενη αστραπή

και καρφώνεται σαν πυράκανθος

στα μαλλιά σου