Κυνηγώντας χίμαιρες/ Γρηγορία Πελεκούδα

Μια βραδιά κοιτώντας τ΄αστέρια
τεντώθηκα γυμνή στο φως του ονείρου
φυγάς στο άπειρο της δίνηςς
στο ξέφωτο με όλες τις αισθήσεις
με έναν έρωτα που έζησε το θάνατό του.

Σταγόνες μιλούν για την ζωή τους,
πριν το μετά το τώρα.
Μιλούν για φόβους, φοβίες, πίστη.
Φτάνει ο χρησμός από τον κόκκινο ουρανό.
Αύριο θα βρέξει.
Υγρασία.

Το σπίτι γέμισε όνειρα,
στο ράφι, η ποίηση Οδυσσέα Ελύτη
σε παλιά έκδοση.
Η ιστορία γυρίζει τις κουρασμένες σελίδες
κι ο έρωτας μετά από τόσες πλεύσεις
και το μούγκρισμα θάλασσας απ΄τον πυθμένα
να αγωνιά με δέος!

Θα ήταν θέλημα θεών, να συνεχίσει να περνάει
συμπληγάδες...