Σφάλμα / Αντιόπη Αθανασιάδου

Παιδί όταν άκουγα για θάνατο

Μ΄ένοιαζε όσο  κι αν έλεγαν για γάμο

Ήμουν αθάνατος όπως τα ποιήματα

Γυναίκα όσο η Παναγία

Δε μ΄ένοιαζε αν θα κρυολογήσω

Ένα κουνέλι με κοίταξε στα μάτια

Ανέβαινα σ΄όλα τα τρένα

Ήμουν ορίζοντας

Τώρα παίρνω όλα τα μέτρα

Μοιράζω μέρες στον ορίζοντα

Φορώ ζακέτα

Τώρα κατάλαβα

Μπορούσα όλα τα πράγματα να γίνω

Εκτός από αυτό που είμαι