Θυμάμαι πάντα στα δικά σου στήθια
φώλιαζε μόνο η γλυκιά αλήθεια,
λαός ακολούθαγε τα βήματά σου
και διάβαζε πάντα τα ποιήματά σου.
Αλήθεια! Σ’ εκείνο το προσκεφάλι
όταν καθόσουν στη μικρή μου αγκάλη,
θυμάμαι πόσες ανατριχίλες
μοίραζες πάντα, φιλιά και ελπίδες.
Μα τώρα μόνη, ζω μ' αναμνήσεις
δεν είσαι δίπλα μου να με συγκινήσεις,
γραμμένη έμεινε, μόνο η αλήθεια
πούκρυβες πάντα μέσα στα στήθια.
Όλγα Κανελλοπούλου-Ντινοδήμου
Ποιήτρια
Από την ποιητική συλλογή «Mικρές ζωές μεγάλες πνοές»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου