Δυο μαύρα μάτια βλέπουν την αγάπη
και τα χέρια αγκαλιάζουν την αγνότητα.
Καρτερούσε αιώνες να γεννηθεί ,
μες στον πόνο και τη μνήμη .
Μα σαν αλλόκοτη ζωγραφιά
που απλώνεται στον ουρανό ,
οι πληγές της γέννησης ανοίγουν
και το αίμα φλογίζει τον ορίζοντα .
Φανερώνεται τότε
ο αρματοδρόμος του Ήλιου
που ταξιδεύει
με των παιδιών τα όνειρα
στα φτερά του .
Μοιάζει σαν ένα ξημέρωμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή