Αισιοδοξία

Αισιοδοξία

Νύχτα κι θάλασσα χρώματα αλλάζει
και ταξιδεύω ώρες.

Όταν επιστρέψω,
Δυο περιστέρια ησυχάζουν στις λίγες ευωδίες,
που φέρνει έξι ορόφους κάτω ο κήπος το ξημέρωμα.
Γκρίζες στέγες στην απέραντη τσιμεντένια πόλη.
Συντρίμμια σκοτωμένου ονείρου.
Τα μάτια μου ορθάνοιχτα στο λυκαυγές,
την ώρα που το φεγγάρι
αφήνει τις υγρές επιφάνειες.

Σβήνω το φως
και αναπάντεχα ακούγεται
ένα μακρύ συρτό γέλιο, για ότι φέρει η μέρα.
Χάος ολόφωτο η θύμηση
στο πρωινό αγιάζι του απείρου.
Τα όνειρα παίρνουν νέα μορφή.
Δυο ηλιαχτίδες στο μπαλκόνι
Η ζωή συνεχίζεται.

Σωτήρης Νικολακόπουλος