Έπαιξα κι έχασα κι αυτό το τίμημα
ήρθε η ώρα να πληρώσω
σβηστά χαμόγελα φωνές σαν ψίθυροι
γέλιο και δάκρυ μου δεν έχω τίποτα να δώσω
ήρθε η ώρα να πληρώσω
σβηστά χαμόγελα φωνές σαν ψίθυροι
γέλιο και δάκρυ μου δεν έχω τίποτα να δώσω
Και τι δε θα 'κανα και τι δε θα 'δινα
όλα τα ψεύτικα και τα παράλογα να πάρω πίσω
μέρες που φύγανε νύχτες που χάθηκαν
νύχτες που θάρθουνε και θα σε νοσταλγήσω
όλα τα ψεύτικα και τα παράλογα να πάρω πίσω
μέρες που φύγανε νύχτες που χάθηκαν
νύχτες που θάρθουνε και θα σε νοσταλγήσω
Δεν ειν' τα λόγια σου, δεν ειν' το δάκρυ σου
ούτε η φωνή σου που με δικάζει
είναι το βλέμμα σου, μέσα στα μάτια σου η σιωπή
αυτή η σιωπή που μου φωνάζει
ούτε η φωνή σου που με δικάζει
είναι το βλέμμα σου, μέσα στα μάτια σου η σιωπή
αυτή η σιωπή που μου φωνάζει
Έπαιξα κι έχασα δε θέλω τίποτα
όμως το τίποτα κι η μοναξιά δε μου ταιριάζει
σβηστά χαμόγελα φωνές σαν ψίθυροι
μέσα μου όμως η σιωπή σου μου φωνάζει
όμως το τίποτα κι η μοναξιά δε μου ταιριάζει
σβηστά χαμόγελα φωνές σαν ψίθυροι
μέσα μου όμως η σιωπή σου μου φωνάζει
Γιάννης Μπερούκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου