Θυμάμαι.

Σε θυμάμαι σαν μια νότα
ξέχωρη απ’ το γκρίζο,
σαν τρυφερό φάλτσο
να ορίζει τη σκέψη μου,
σαν λάθος τονισμός
σε ένα παιδικό ποίημα που λέγαμε παλιά,
σαν παρτενέρ,
που λείπει απ’ το μοναχικό χορό μου,
σαν ηχώ,
που λείπει απ’ τη φωνή μου.
Σε θυμάμαι…….

Χρήστος Κουκουσούρης