ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΑ..... της Μαριέλας Μαργαρίτη

Πλαστογραφώ τον εαυτό μου και ...
τον σώζω . Επαίτης περιφέρομαι με άνεση και στυλ . Η ρώτα μου σ ΄άλλους προορισμούς ελλιμενίζεται , το φέσι μου στραβά και λόγο δε σηκώνω .
Ως πότε πια θα είμαι ιδεολόγος ; Αιτίες αρκετές κανένας λόγος .
Θα γίνω αρεστός στους προλετάριους , οι μικροαστοί θα είναι με το μέρος μου , σε μυστικές υπηρεσίες θα ενέχομαι , σε αντιτρομοκρατικές θα γίνω στέλεχος , σε πολέμους δικαίους θα εμλέκομαι , με μένος ιερό θα διακατέχομαι .
Κι αν είναι επί τέλους να σωθώ , τον Νέον Υμνον θα σου τραγουδώ .

Εξετράπην σε μονόδρομον...εμυρώθην μύρον πένθιμον Εβαπτίσθην κατά συνθήκην ... εμπολιάσθην θανατηφόραν διαθήκην . Διετιμήθην με τιμή προσφοράς ... επωλήθην εις τας αγοράς .
Αργύρια ... αργύρια ... αργύρια !
Για πνεύμα και για σάρκα δώστε μύρια , για ζήση και για προκοπή .
Ετσι διαφεντεύονται οι λαοί .
Το Σύμπαν κλώνος που μοιράζεται πελάτης σε of sore που πολλαπλασιάζεται .
Ο Νέος Κόσμος μου ανήκει . Αλλοι για μένα πλήρωσαν το νοίκι .
Τοίχοι διάτρητοι γυάλινα μάτια , συνουσιάζομαι με σύγχρονα Ατια .
Νεόκοπος πένητας στην ίδια τιμή , κατήγαγα νίκη λαμπρή .
Παγίδες ... παγίδες ... παγίδες !
Χαρείτε ω ! ελεύθεροι με αλυσίδες .