ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ
Πάντα θα θυμάσαι τη νύχτα εκείνη
που γύρευες να βρεις
κομμάτια από το χαμένο σου εαυτό.
Τους φάρους τους μακρινούς,
τα πλοία που έμπαιναν
φωταγωγημένα στο λιμάνι.
Την ομίχλη
που σκέπαζε βαριά
τα λησμονημένα όνειρα.
ΗΤΑΝ Η ΝΥΧΤΑ
Έτρεχε αμίλητη
πάνω από τους γυμνούς κρατήρες
πάνω από τα κάστρα και τους βραχίονες των ισχυρών
Κι ήταν η νύχτα
που τύλιγε το σώμα της
με τον λυγμό της πόρνης.
πάνω από τα κάστρα και τους βραχίονες των ισχυρών
Κι ήταν η νύχτα
που τύλιγε το σώμα της
με τον λυγμό της πόρνης.
Ήταν η νύχτα
που τις αφύλακτες καρδιές ενώνει.
Η μαύρη θεά
Η απρόσιτη.
ΑΔΥΝΑΜΟΙ ΛΥΧΝΟΙ
Κωπηλατώ
στη μέση του γαλάζιου
Πίσω μου
οι αδύναμοι λύχνοι
Πρόσωπα
στη στάση του αποχωρισμού
Σκιές
που βιάστηκαν να λησμονήσουν
Μετέωρες!
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
που τις αφύλακτες καρδιές ενώνει.
Η μαύρη θεά
Η απρόσιτη.
ΑΔΥΝΑΜΟΙ ΛΥΧΝΟΙ
Κωπηλατώ
στη μέση του γαλάζιου
Πίσω μου
οι αδύναμοι λύχνοι
Πρόσωπα
στη στάση του αποχωρισμού
Σκιές
που βιάστηκαν να λησμονήσουν
Μετέωρες!
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου