Οι Γλώσσες των Στερεών : Ποιητική Συλλογή του Δημήτρη Κακαβελάκη. Εκδόθηκε το 2001 (ένα ποίημα)

Ασύσπαστο

Ασύσπαστος γαλάζιος ωκεανός σαν στερεός ύστερα
Ξαφνικά πολύ συσπασμένος που γίνεται λευκός μέσα από
Τη λευκότητα η γαλάζια αίσθηση αναιρείται και παύει να
Λειτουργεί ως δια-σκέδαση θανάτου ως αντιμαχία
Ονείρων για νέα ωκεάνεια σύνθεση
Όμως η α-θέατη Μορφή ως λειτουργία
Γλώσσας και δια-Σκέδασης Επιβάλλει α-Προ-σδιόριστα για μια υπερ-Ρύθμιση σε
Άλλες εκφράσεις ωκεανού
Σε φασματικές θάλασσες νετρίνων που κι αυτά υπερ-Κυριαρχούμενα από παγωμένες λέξεις αναδύουν έννοιες
Αρχαίας πλεύσης να ταξιδεύει το ερώτημα μέσα στο ΑΣΥΣΠΑΣΤΟ ΑΣΥΣΠΑΣΤΟ ΑΣΥΣΠΑΣΤΟ
Που κάτω από θάλασσες εννοιών προβλήματα βιαιότητας
Συμπλέκονται με ψευδοπροβλήματα δόξας μέσα σ' αυτή
Βυθίζεται - ξεβυθίζεται ΑΘΕΑΤΗ ΜΟΡΦΗ
Ένα πρόσωπο Μεταπηδήσεων κι ύστερα ένα άλλο πρόσωπο χωρίς θύμιση αποστάσεων που το τοπίο γεμάτο ερείπια με
Βυθούς αβυθομέτρητους με ωκεανούς σε αποσχηματισμό. Με υγρά να τροχίζουν γεωμετρίες
Τα Στερεά ένας ολόκληρος στρατός και οι γλώσσες τους
Μια θάλασσα υπερσυνόλου όπου τα σύνολα του λέξεις
Εγκατάλειψης μέσα από ένα υπο-σύνολο που καίει τη
Διάζευξη γαλάζιου με λευκό μπροστά στο ζην και
θνήσκειν
Πίσω από την  υπόσταση  του  κάθε χρώματος το
Προσωπείο  χάνεται  στη   συνοριακή   διαδρομή   κι
Απλώνεται το πρόσωπο γυμνό να πολεμά καθίσματα
Χωρίς αυτιά και μάτια
Μια συρραφή στερεότητας μια παρυφή αστερεότητας
Μια ιαχή ελπι - ΝΙΚΗΣ!
Αθέατη
μορφή
Μ ο
000
Ρ φ ή 

για τη συλλογή μπορείτε να διαβάσετε στον σύνδεσμο: http://www.nearchos.gr/glosses.html